ଶୁଣ ହୋ ବଇସୁତ ମନୁ ବଦୟନ୍ତି ଅଗସ୍ତି ବିଦୁର ମଲାର ହୋଇଲା ବରଷକ ସଂଗତି ।୧। ଜ୍ୟେଷ୍ଠା ନକ୍ଷତ୍ର ଯେ ଅଟଇ ସେ ଦିନର ନାଗ ନାମରେ..

ଦିନେ ବି ଆଖିରେ ଦେଖିନି ତୁମକୁ ପାଇଛି ତମର ମାଳା ଗୋ, ହେ ଦୂରଭାଷିନୀ, କୁସୁମ ହାସିନୀ ଦୂର ଜନପଦ ବାଳା ଗୋ! ହେବ କି ନହେବ..

ଛୋଟ ମୋର ଗାଆଁଟି ଭୂଗୋଳ ପୋଥି-ପତରେ ପଛେ ନ ଥାଉ ତାର ନାଆଁଟି ମାଟିର ସେଇ ସରଗ ମୋର, ସେଇଠି ଅଛି ମୋ ଷଠୀଘର। ଜଳିବ ପୁଣି..

ପଲ୍ଲି ଚୂତତରୁ ଶାଖେ ରାବେ ବସି ପିକ ଶୁଣନ୍ତି ସାନନ୍ଦମନେ, ବହୁଳ କୃଷକ। ନିଶୀଥେ କ୍ଷୂଧାର୍ତ୍ତେ ଦିନେ କୋକିଳ ଦୁଃଖିତ, ଗାଢ଼ ଅନ୍ଧକାରେ ବସି ରାବେ ଅତୃପତ।..

ଆରେ ବାବୁ ଚାପଧାରୀ କି ଦଣ୍ଡ ଦେଲା ତୋହରି କାନ୍ଦି କଉଶଲ୍ୟା ବୋଲନ୍ତି କୈକେୟୀ ଅରଜିବ କେଉଁ ଶିରୀ ଲୋ। କୋଇଲି ଶୁଣ ଲୋ। (୧) ଏହି..

କଳି ଘୋଟିଲା ଚାରିଦିଗେ ମୁଖେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଡାକ ସର୍ବେ॥ କଥା ହେଲାଣି ଅସମ୍ଭାଳ ଏ ପିଣ୍ଡ ପ୍ରାଣକୁ ସମ୍ଭାଳ॥ କାଳ ଯେ ଗୃହେ ପଶିଲାଣି ରୋଗ ପରାୟ..

ତୁମ ପରି ଛୋଟ ପିଲାଟିଏ ଗାଆଁ ଚାହାଳୀର ଚାଟ ସିଏ ଚେହେରାଟି ତାର ଡଉଲ ଡାଉଲ ବୁଦ୍ଧିରେ ତାହାର ସରି କିଏ ? ଛାଡ଼ି ଯାଇଥିଲା ଦିନେ..

(ରାଗ-କୌଶିକ) ଭାଇ ଭୋଟର, ଗୁପ୍ତ ଭୋଟ ଦେ ନ ଯା’ରେ ; କ୍ଷମତାଭିଳାଷୀ ପଦବୀଲାଳସୀ ଦେଲେ ହେଲେ ତତେ ହଜାରେ।(ଘୋଷା)। ମତବାଦୀ ଚିହ୍ନ ଘେନି ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ-..

ଉତ୍କଳ କବିଙ୍କ ଭାଗ୍ୟେ ଏ କି ଅଭିଶାପ ନାହିଁ ଆନ ଲାଭ, ଲାଭ ଦୁଃଖ ମନସ୍ତାପ। ଦେଇଛନ୍ତି ଏ ଦେଶକୁ ଶାପ କେଉଁ ଦେବ ଯେ ସେବିବ..

ରବିବାର ଦିନ କେମିତି ସକାଳୁ ହେବାକୁ ଡେରି ଡେରି ହୁଏ। ଡେରିରେ ବି ଘଣ୍ଟାବାଜେ ଚା’ ଶୋଷ ଖୁବ୍‌ ବଢ଼ିଯାଏ॥ ସକାଳଟା ବଡ଼ ମିଠା, ବଡ଼ ମିଠା..

କମଳ ଲୋଚନ ଶ୍ରୀହରି। କରେଣ ଶଙ୍ଖ ଚକ୍ର ଧାରୀ॥ ଖଗ ଆସନେ ଖଗପତି। ଖଟନ୍ତି ଲକ୍ଷ୍ମୀ ସରସ୍ୱତୀ॥ ଗରୁଡ଼ ଆସନେ ମୁରାରି। ଗୋପରେ ରଖିଲେ ବାଛୁରୀ॥ ଘନ..

ବସନ୍ତ ବହିଲା ଚୂତ ପଲ୍ଲବିଲା ବୃକ୍ଷେ ଦେଲେ ପତ୍ର ଝଡ଼ା ଅଶେଷ କୋଟି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ଠାକୁର ଦୋଳମଣ୍ଡପରେ ଉଭା ଗୋ। ଆମ୍ବକେରି ଘେନିଯିବା ଗୋ ସଜନୀ ଦେଖିବା..

କ୍ରମେ ମଧୁ ଶେଷ ହୋଇଲା ପ୍ରବେଶ ହୋଇଲା ଗ୍ରୀଷମ ସମୟେ। କରମାଳିକର ମହା ଖରତର କମଳ କୁମାର ପରାୟେ। ସୁଜନେ, କି କହିବା ମହୀ ତପତ। କରାଇଲା..

ବିଜନ କୁଟୀରେ ବସି ଲେଖଇ କବିତା ଆସି କାହିଁ ଭାସିଯାଏ ଚିନ୍ତା ପରେ ଚିନ୍ତା ଗୁନ୍ଥି ଯାଏ ଗୋଟି ଗୋଟି ମାଳାକାର ସମ ଅନାୟାସେ ଧରା ଦିଏ..

ଜନ୍ମଦାତ୍ରୀ ମାତୃଭୂମି ପୂଣ୍ୟ କୀର୍ତ୍ତିଶାଳିନୀ, ପାପତାପ ଧ୍ୱଂସୀ ଦେବସେବ୍ୟ ତୀର୍ଥମାଳିନୀ। ସର୍ବଧର୍ମ ସୂକ୍ଷ୍ମ ମର୍ମ୍ମ ପୂର୍ଣ୍ଣ ତା’ର ଗର୍ଭରେ, ପାଦ ସ୍ପୃଷ୍ଟନାଦ ହୃଷ୍ଟ ସିନ୍ଧୁ ନାଚେ ଗର୍ବରେ।..

ଶୁଣ ସୁଧିରେ ଭକ୍ତବୀର। କହିବା ଶରୀରାର୍ଥ ସାର॥ ବ୍ରହ୍ମା ଯେ ନାଭି କମଳରେ। ବାସ ତା ହୃଦୟ ମଣ୍ଡଳେ॥ ସେଠାରୁ ଝରୁଛି କଳ୍ପଣା। ମନ ପବନ ଯୋଗ..