ନିଜକୁ ଛଳନା କରି
ଭଲ ପାଇବାଟାକୁ ଅତୀତର ଦ୍ବାହି ଦେଇ
ତା’ଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯିବା ଆଗରୁ
ନିଜକୁ ଥରେ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବ?

ଯଦି କେବେ ପତ୍ର ପାଅ
ତା ମୃତ୍ୟୁ ଶଯ୍ୟାରୁ
‘ଟିକିଏ ଆସ’ ବୋଲି
ଆସିବ କି, ନ ଆସିବ?

ଯଦି କେବେ ଦେଖ
ତୁମ ଅଗଣାରେ ନଈ ହୋଇ
ତା’ରି ଲୁହ ସବୁ ଯାଏ ବୋହି
ଅତୀତ ପ୍ରୀତିକୁ ଜାଗ୍ରତ କରି
କାନ୍ଦିବ କି, ନ କାନ୍ଦିବ?

ତା ପାଇଁ ଯେଉଁ ସୋହାଗର ଫୁଲ
ମନ ବଗିଚାରୁ ତୋଳି ରଖିଥିଲ
ଆଉ କାହା ପାଇଁ ସମର୍ପି ଦେବାରେ
ତୁମ ହାତ ଥରିବ କି, ନ ଥରିବ?

ସ୍ବପ୍ନରେ କେବେ ଶୀତୁଆ ରାତିରେ
ଏକା ସେ ଯାଉଛି ଦେଖି
ସ୍ନେହ ଭରା ସୁରେ
ଡାକିବ କି ନ ଡାକିବ?

ଯଦି ସବୁ ଯାକ ‘ହଁ’
ତେବେ ପୁଣି ଥରେ ତୁମ ମନକୁ ପଚାର
ତୁମେ ସତରେ ତା’ଠାରୁ ଦୂରେଇ ପାରିଛ?
ଅଯଥା ଦମ୍ଭରେ ଅଭିମାନ କରି
ଭଲା କି ଲାଭ ପାଇବ?